سفر غیرضروری ظریف به فرانسه؛ هشدار نسبت به خسارت محض

به گزارش راهبرد معاصر؛ در وضعیت کنونی ضرورتی به سفر مجدد وزیر خارجه جمهوری اسلامی ایران به فرانسه و محل برگزاری اجلاس جی7 در راستای مذاکرات برجام، وجود نداشت و اگر قرار بود پیامی مبادله شود، این نماینده و طرف اروپایی یا فرانسوی بود که باید به تهران می‌آمد چرا که پیام ایران پیش از این بارها به روشنی اعلام شده و راهبردهای اتخاذ شده ایران برای رساندن دقیق این پیام یعنی پایان انفعال سال گذشته و در پیش گرفتن راهبرد مقاومت فعال موفق بوده‌اند.

پس از خروج آمریکا از برجام و صبر یک‌ساله جمهوری اسلامی ایران، کشورمان تصمیم گرفت تعهدات خود را مطابق با متن برجام، کاهش دهد و طی دو گام این کاهش تعهدات را اعلام و عملیاتی نمود. این بخشی از راهبرد کلان جمهوری اسلامی در اتخاذ مقاومت فعالی بود که دستاوردهای متعددی در زمینه‌های مختلف از جمله تحولات امنیتی و اقتصادی برای تهران به همراه داشت.

هرچند برخی منتقدین به طولانی بودن فاصله گام‌های ایران (دوماهه) اشاره و آن را باج‌دهی به‌طرف آمریکایی و غربی می‌دانستند لیکن شروع حرکت کاهش تعهدات را یک امر مناسب تلقی کرده و از این اقدام دولت حمایت نمودند. به نظر می‌رسید مطابق با اخبار منتشره و صحبت‌های مطرح شده از سوی دولتمردان کشورمان، مقرر است در صورت عدم اقدام جدی طرف اروپایی، ایران گام سوم را بزرگ‌تر و بلندتر از دو گام قبلی بردارد لیکن برخی اقدامات و سخنان اخیر ریاست محترم جمهور و وزیر محترم امور خارجه ممکن است باعث تداعی این مفهوم شود که قرار نیست گام سوم، گامی مهم و اساسی باشد. اگر این موضوع، صحت داشته باشد که خسارتی مضاعف بر خسارت برجام خواهد بود و اگر صحت نداشته باشد، دولت محترم نباید پالس‌ها و اشاراتی را صادر نماید که باعث تقویت این موضوع شود.

دریافت هر گونه پیامی متناقض با راهبرد مقاومتی ایران از سوی مقامات ایرانی علاوه بر پایان دادن به این راهبرد موفق، این امکان را به دشمن می‌دهد که در این شکاف رخنه کرده و گام‌های دیگری در راستای اعمال خسارت بیشتر بر کشور بردارد بدون این که به هیچ تعهدی ذیل برجام عمل کرده باشد.

حضور مجدد وزیر خارجه کشورمان در فرانسه به دعوت وزیر خارجه این کشور محل ابهام است. فرانسه که در مذاکرات برجام، نقش پلیس بد را ایفا کرد و در حال حاضر رئیس‌جمهور این کشور راهبرد مشترکی را با رئیس جمهوری آمریکا علیه ایران و پایان دادن به مقاومت ملت ایران دنبال می‌کند و به نوعی خود را مسئول رساندن پیام به ایران معرفی می‌کند چگونه می تواند یا می‌خواهد که منجی و میانجی برجام شود در حالی که به تعهدات برجامی در آنجایی که آمریکا چراغ سبز نشان ندادند، عمل نکرده است؟ اگر آمریکا از برجام خارج شده است چه حقی دارد به‌عنوان یکی از عناصر جی7 بخواهد از قبول یا رد پیشنهاد به ایران یا در خصوص نحوه عملکرد ایران در برجام، حرفی داشته باشد.

آیا نفس حضور وزیر خارجه ایران در محلی که دولتمردان آمریکایی نیز حضور دارند، صرفنظر از این که دیداری صورت بگیرد یا نه یا صرفنظر از محتوای پیامی که ممکن است فرانسوی‌ها به نیابت از غرب به ایران بدهند نمی‌تواند باعث خدشه در راهبرد اعلامی جمهوری اسلامی ایران در خصوص عدم مذاکره تا زمان لغو تحریم‌های نفتی و بانکی شود؟ اگر فرانسه به‌عنوان یکی از کشورهای عضو برجام قصد ارسال پیام برای ایران را دارد، چرا وزیر خارجه کشورمان باید به فرانسه برود و این پیام را دریافت نماید؟ آیا این امر به‌منزله تفسیر نیاز ضروری ایران به حیات برجام نیست؟ در حالی که طرفی که واقعاً به برجام نیاز دارد، آمریکا و اروپا است. آیا این امر نمی‌تواند به معنای ارسال سیگنال ضعف به دشمن و بازکردن باب خسارات بیشتر شود؟

ایران قرار نیست کار اضافه‌ای انجام دهیم. ایران باید مطابق با آنچه وعده داده‌، تعهدات خود در برجام را کاهش دهد و این اروپا است که باید برای تأمین نظر ایران، به تعهدات خود در برجام عمل نماید. نه این که در قالب پیامی بخواهد بسته‌ای را به ایران گران بفروشد بدون این که شروط ایران برای بهره‌گیری از تعهدات برجام را محقق سازد

با توجه به این واقعیت‌ها، در وضعیت کنونی ضرورتی برای سفر مجدد جناب آقای ظریف به فرانسه وجود نداشت و اگر قرار بود پیامی مبادله شود، این طرف فرانسوی بود که باید به تهران می‌آمد؛ هرچند برای این امر نیز ضرورتی احساس نمی‌شود. صحنه کاملاً شفاف است. توافقی امضا شده است. یک طرف تمام تعهدات خود را بدون کوچک‌ترین ایراد و اشکال، انجام داده است و اکنون انتظار دارد طرف مقابل نیز به تعهدات خود عمل کند و در غیر این صورت، دلیلی نمی‌بیند که این مسیر ادامه یابد.

به طور کلی نیازی به ارسال مجدد پیام نیست. پیام قبلاً ارسال شده است و آن این است که طرف‌های مقابل باید به تعهدات خود عمل کنند.

منبع: تسنیم